Chcesz, by twoja córka zrozumiała, że rozbieżności i spory są w relacjach międzyludzkich nie tylko normalne, lecz w ogromnym stopniu rozwiązywalne. Związki nie muszą się kończyć tylko dlatego, że ludzie się na siebie denerwują. Niestety, niektóre kobiety mają mocno nieustabilizowane relacje z przyjaciółmi i małżonkami. Dwudziestotrzyletnia Bonnie powiedziała o swojej matce: „Nabijamy się z niej z siostrą, ale tak naprawdę to wcale nie jest śmieszne. Zadajemy sobie nawzajem pytanie: na kogo padnie w tym tygodniu? Wiecznie musi się na kimś wyżywać”. Kiedy dziewczyny widzą, jak ich matki zrywają przyjaźnie z powodu gniewnych uczuć, mogą dojść do przekonania, że taki sam koniec spotka relacje matka – córka, i tego się obawiać. Mogą się lękać, że zostaną „porzucone”, dokładnie tak, jak matki odrzucały innych. odwrotnie, gdy liczysz na przezwyciężenie trudności i cenisz podtrzymywanie związków, serwujesz córce próbę lojalności. Nie opuścisz jej tylko z tego powodu, że się poróżniłyście. Zawsze będzie mogła na tobie polegać. Będzie zatem przekonana o niezmienności twoich uczuć oraz o twoim zaangażowaniu w wasze stosunki. Wraz z tym zaangażowaniem wnosisz do relacji matka – córka większą świadomość własnego udziału. Masz jaśniej sprecyzowane poglądy na temat wychowywania, lepiej uświadamiasz sobie mnogość uczuć wywoływanych przez interakcje z córką, jesteś mocniej przekonana, że wyniesie z waszej wzajemnej relacji konstruktywną wiedzę – z nowego spojrzenia na konflikty i sposoby ich rozwiązywania płyną same zalety.