Póki córka nie weszła w okres dojrzewania, prawdopodobnie znajdowałaś satysfakcjonujące sposoby na wychowywanie zaspokajanie jej niezbędnych potrzeb i sprostanie wyzwanie jakie przed tobą stawiała – mówiąc krótko, potrafiłaś być kompetentną matką. W okresie jej niemowlęctwa zapewne radzi się pediatrów i członków rodziny, wertowałaś książki, szukaj informacji na temat żywienia, ząbkowania, wysypek oraz inny< problemów zdrowotnych. Kiedy była małym brzdącem, być mi że odprowadzałaś ją do przedszkola albo uczestniczyłaś z n w zajęciach dla dzieci, na których uczyła się uspołeczniani w grupie rówieśników, ty zaś otrzymywałaś bardzo pożądań wskazówki (i pocieszenie) od innych matek borykających si z napadami złości, rywalizacją między rodzeństwem, niechęci, do drzemek oraz innymi zachowaniami „koszmarnego dwulatka”. W szkole podstawowej brałaś zapewne udział w życiu szkoły, bywałaś na zebraniach rodziców lub wykładach na temat rozwoju dziecka i czytałaś o rozwijaniu poczucia własnej wartości oraz wspieraniu osiągnięć.