Ty i twoja córka nie istniejecie w próżni. Tak jak zastanawiałaś się nad swoim wkładem w waszą relację, czynnikami warunkującymi twój styl wychowania oraz wyzwaniami w świe- cie twojej córki, tak samo musisz wniknąć we wpływ, jaki twoja rodzina i społeczeństwo wywierają na relacje matka – córka. Twoje stosunki z córką są pochodną wartości, tradycji, oczekiwań i szczególnych właściwości całej rodziny. Zanim będziesz mogła skoncentrować się na własnych relacjach z córką, koniecznie musisz przeanalizować, jak ów szerszy kontekst – warunki, w których wspólnie funkcjonujecie – kształtuje waszą więź. Zazwyczaj do pierwszych refleksji nad charakterem tworzonej przez siebie rodziny skłania kobietę przejście najstarszego dziecka z okresu niemowlęctwa w fazę wczesnego dzieciństwa. Gdy przedszkolaki zaczynają odwiedzać kolegów i koleżanki, którzy nie są dziećmi najbliższych przyjaciół ich rodziców, zaczynają stopniowo zdawać sobie sprawę z różnic pomiędzy rodzinami. Robią porównania między domami nowych kolegów a własnym: „Moi rodzice krzyczą głośniej niż Powellowie”, „Rany, robimy więcej hałasu i zamieszania niż Morrisonowie”, bądź też: „Chciałabym, żeby moja rodzina bawiła się razem po obiedzie w różne zabawy, tak jak w domu Susan”. Te spostrzeżenia oraz nieodłącznie związane z nimi pytania skłaniają matki do zdystansowania się i spojrzenia na rodzinę oczami swoich dzieci, do nabrania większej świadomości, w jakim kierunku ewoluuje charakter rodziny oraz do określenia, co dokładnie odróżnia ją od innych.