Podobne stereotypy rozwijają się w dzieciństwie, więc w okresie wkraczania w dorosłość ludzie mają dużo „obrazów w głowach” doty­czących tego, co jest dobre i złe, ładne i brzydkie, małe i duże — czy ogólniej, wszelakich opinii dotyczących ich doświadczeń, choć często wykraczających poza ich bezpośrednią wiedzę osobistą. Rozważmy na przykład pojęcia „atrakcyjny” i „nieatrakcyjny” i ich rolę w tworzeniu się ocen ludzi. W jednym z doświadczeń studenci uni­wersytetu (płci męskiej) mieli ocenić dwa eseje: jeden był dobry, a dru­gi bardzo zły. Do każdego z tych esejów była dołączona fotografia atrak­cyjnej lub nieatrakcyjnej fizycznie kobiety. Pomiędzy fotografiami a autorami esejów nie było żadnego związku.