Zrozumiałe, że kiedy dziewczynom tak bardzo brakuje pewności siebie, są szalenie podatne na to, czego oczekuje od nich rodzina i jak je postrzega. Choć twoja córka twierdzi, że sprawa ma się wprost przeciwnie, jest niesłychanie wrażliwa na krytykę i odrzucenie – zwłaszcza z twojej strony. Czternastoletnia Aimee opowiedziała o tym, jak matka zraniła ostatnio jej uczucia: „Ni z tego ni z owego mama mówi, że moja przyjaciółka Kelly jest świetną gimnastyczką. A ja to niby nie? O co jej chodziło, poza daniem mi do zrozumienia, że nie jestem równie dobra jak Kelly?”. Jak na ironię, choć córka krytykuje cię za wszelkie możliwe wady i uchybienia, sama pragnie podniesienia na duchu i nieograniczonego poparcia. Nawet jeśli systematycznie i nieubłaganie cenzuruje na przykład twoją garderobę, i tak pragnie twojej aprobaty dla stroju, który wybrała na specjalną okazję. Piętnastoletnia Janelle poprosiła matkę o „szczerą opinię”, jak buty pasują do konkretnej sukienki. Kiedy matka, doceniając zwrócenie się o radę, zauważyła, że takie obcasy wyglądają zbyt sportowo do tego rodzaju sukienki, Janelle dostała szału. „Co to znaczy, że są »niezgrabne«?” – dociekała. „Czy ona nie wie, że takie się teraz nosi? Dlaczego zawsze daje mi odczuć, że mam zły gust? Mama chciałaby, żebym nosiła jakieś głupie balerinki, jak mała dziewczynka!” Mimo że dziewczyny rozpaczliwie pragną być postrzegane jako osoby zdecydowanie różniące się od matek, często interpretują ich odmienne opinie jako równoznaczne z krytyką.