Uczucie, że jest się obiektem drwin, że jest się poddawanym ocenie, wytykanym palcem, że ma się jakieś braki mankamenty – oto kwestie, które wciąż trapią nastolatki, z twoją córką włącznie, i bez wątpienia będą również trapić córkę twojej córki. Typowa nastoletnia dziewczyna walczy o poczucie wiary we własne siły i upewnienie się co do swojej wartości w czasie, gdy rosnące wymagania edukacyjne i społeczne – jak również gwałtowne zmiany fizyczne i emocjonalne – wydają się rzucać jej kłody pod nogi. Jak zobaczycie za chwilę, przykład trzynastoletniej Rachel dobrze ilustruje te powszechne wyzwania. Choć Rachel jest, jak określiłaby ją większość, typową, zrównoważoną dziewczyną z „dobrego domu”, ona sama opisuje swoje życie raczej jako burzliwe niż ustabilizowane, a emocje jako nieprzyjemne i niepokojące.