W życiu wielu nastolatek reakcje chłopców mogą liczyć się dużo bardziej niż najbliższych przyjaciółek. Twoja córka, która być może z utęsknieniem czeka na potwierdzenie swojej atrakcyjności, prawdopodobnie obawia się konfrontacji z kimkolwiek, jeśli miałaby ona oznaczać, że chłopcy przylepią jej niepochlebną etykietkę. Kiedy matki w dobrej wierze tłumaczą córkom, że nieważne, co myślą na ich temat chłopcy, z miejsca tracą wiarygodność. Skoro dziewczętom wydaje się, że wyrażanie prawdziwych uczuć niesie ze sobą ryzyko utraty względów chłopców (bądź zaliczenia do „brzydul”), z pewnością się hamują. „Naprawdę podobał mi się ten chłopak” – wspomina siedemnastoletnia Jill. „Chodziliśmy ze sobą przez kilka miesięcy. Potem zdradził mnie na imprezie z jakąś dziewczyną, a kiedy mu wygarnęłam, jaka jestem na niego wściekła, powtarzał w kółko, żebym »po prostu się z tym pogodziła«. Lekceważył wszystko, co mówiłam, i naopowiadał kolegom, że mam hopla na jego punkcie. Teraz mają mnie za kompletną idiotkę”. Jill dodała, że gdyby miała znosić coś takiego jeszcze raz, „zwyczajnie bym z nim zerwała i nie dociekała, dlaczego tak postąpił”.