Ankiety pokazują, że kandydat na czele stawki odnosi korzyść z „efektu orszaku”. Wyborcy lubią być po stronie zwycięzców, niezdecy­dowani zaś często gwałtownie zmieniają preferencje na rzecz kandyda­ta, który prowadzi. Jednym ze skutków tego zjawiska jest to, że dzisiej­sze wybory często rozpoczynają się tak naprawdę na długo przez sa­mym terminem wyborów — kandydaci desperacko starają się objąć prowadzenie w ankietach. Wielu wspaniałych kandydatów „odpadło w przedbiegach” — nie mieli wystarczająco dużo pieniędzy na przepro­wadzenie badań, które umożliwiłyby im dobry start. Wybory z roku 1980 pomiędzy Ronaldem Reaganem i Jimmy Car­terem stanowią dobrą ilustrację tego, jak prędkość przekazywania in­formacji za pośrednictwem radia i telewizji wzmacnia efekt badań.